Ludzie się zmieniają

Życie ludzkie można porównać do sterowania łodzi żaglowej na bezkresnym oceanie. Czasem płyniesz sam, rozglądasz się po horyzoncie, praży Cię bezlitosne słońce, a ostatni sztorm zmiótł z pokładu wszystkich załogantów, którzy z panicznym strachem opuścili Cię i wyskoczyli za burtę przy pierwszych większych szkwałach. Innym razem masz przy sobie cały tuzin serdecznych przyjaciół, których zapoznałeś, pijąc wino w ostatnim porcie. Wskoczyli na Twoją łódź i obiecali Ci dozgonną przyjaźń, klepiąc Cię po plecach.

Czasem wpływasz do portu zupełnie nowego. Ludzie mówią obcym językiem, a Ty musisz upodabniać się do nich, aby zdobyć akceptację. Ale gdy już jesteś doświadczonym żeglarzem, twardym i pewnym siebie wilkiem morskim, przychodzi czas, że siła natury jednym mocnym uderzeniem uwidacznia Twoje słabości. Leżysz nieprzytomny, słońce parzy skórę, a sól wyjada usta… Wreszcie po kilku godzinach wracasz do żywych, aby zobaczyć, że Twój maszt jest złamany, żagle porwane, a pokład podtopiony. Wtedy dochodzi do Ciebie, że jesteś innym człowiekiem. Zmienionym przez życie, bo ludzie się nie zmieniają, zmienia ich świat.

Powiedzenia mają to do siebie, że czasem bardziej trafne jest odwrócenie pewnych stwierdzeń niż bezmyślne ich powtarzanie. W swoim życiu widziałem tak wiele przykładów diametralnej zmiany czyjejś osobowości, że wiem, iż to zależy od człowieka i osobowości, czy potrafi się zmienić.Łatwo jest powiedzieć: „Ja się nigdy nie zmienię”, trudniej jest powiedzieć: „Potrafię się zmienić dla dobra moich bliskich, dla dobra swojej przyszłości, rozwoju, sukcesu”. Każdy może się zmienić, ale nie każdy to potrafi. Zmiana wymaga przede wszystkim bycia świadomym szkody, jaką wyrządzam sobie lub innym. Zaprzeczenie możliwości zmian jest jednocześnie negacją możliwości rozwoju, a przecież lepiej jest iść do przodu niż stać w miejscu… Czyż nie?