XI - Nie narzekaj!

Chciałbym zakomunikować swój zdecydowany sprzeciw wobec powszechnego stereotypu, że Polska to narzekający naród. Tak jak w każdym kraju, są ludzie, którzy narzekają, ale są też ludzie, którzy zajęci pracą i obowiązkami nie mają czasu narzekać. Narzekanie wśród Polaków nie bierze się wcale z beznadziei życia w naszym kraju, gdyż skądinąd uważam, że biorąc pod uwagę cały świat, Polska jest wyjątkowo przyjaznym miejscem do życia. Przede wszystkim prawie wszędzie w Polsce spotkamy bezinteresownych ludzi, którzy pomogą nam w potrzebie, nakarmią i wskażą drogę; nie wszędzie jest to normą. Nie ma co ukrywać, po prostu jesteśmy gościnni. Ileż razy wchodząc do polskiego domu na herbatkę, zostajemy przywitani suto zastawionym stołem?

Polska ma wyjątkowo przyjemny i przyjazny klimat. Oprócz powodzi, które dotykają bardzo małej części kraju, żyjemy praktycznie bez huraganów, tornad, wybuchów wulkanów, trzęsień ziemi, chorób tropikalnych, fal tsunami. Istny raj na ziemi! Ze zwierząt, które mogą zrobić nam krzywdę, występuje tylko żmija zygzakowata, która z tego, co pamiętam, jest na wymarciu. Zamiast tego mamy dużo bocianów, dzików, jeleni, danieli, zajęcy, bażantów i przede wszystkim żubrów.
W bardzo bliskiej odległości – kilku godzin samochodem – mamy dostęp do wszystkiego: do nizin, gór, pagórków, pojezierzy i wreszcie morza. Jakże tu pięknie, bezpiecznie i wszystko pod ręką!
Nie piszę tego, żeby rozpalić serca ludzi żyjących w biednym postkomunistycznym kraju, ale dlatego, że Polska jest naprawdę świetnym krajem pod każdym względem.
Ja bardzo dużo służbowo latam po Europie i z miłą chęcią przytoczę narzekania, które często zaobserwowałem:
• Szwedzi narzekają na pogodę oraz na napływ tzw. nowych Szwedów, czyli głównie emigrantów z Bałkanów i krajów muzułmańskich.
• Duńczycy – na zbyt wysokie podatki i złą pogodę.
• Niemcy twierdzą, że wszystko chyli się ku upadkowi i czasem jest aż dziwne, że tak dobrze funkcjonujący kraj może być tak źle oceniany przez jego mieszkańców.
• Francuzi zawsze zwalają winę na innych, a w szczególności na nieudolne państwo, które powinno na co dzień rozwiązywać wszystkie ich bolączki.
• Włosi narzekają na to, że cały kraj jest własnością mafii; włoska mafia narzeka, że już nie jest tak dobrze, jak było kiedyś.
• Brytyjczycy narzekają na wszystko.
• Polacy natomiast narzekają jak wszyscy, ale przy tym potrafią się śmiać absolutnie ze wszystkiego, a w szczególności ze swojego narzekania.

Mimo tych wszystkich podobieństw między narzekaniami w różnych krajach jest tutaj zasadnicza różnica. W wielu wymienionych krajach ludzie narzekają, gdyż naprawdę czują, że mają prawo narzekać. W Polsce wiele osób narzeka mimo tego, że czuje się świetnie i dobrze im się powodzi.
Ze względu na swoistą truciznę komunizmu mamy zakorzenioną skłonność do ostentacyjno-ostrożnego wyrażania się na temat własnego dobrobytu i sukcesu w obawie przed zawiścią.
Jednocześnie nasz kraj się zmienia i młode, nowoczesne pokolenie wypiera ludzi skażonych przez komunizm. Zacznijmy od siebie, a już za kilkadziesiąt lat Polacy, dumni jak kiedyś, będą cieszyli się prawdziwym i szczerym dobrobytem. Szczerze na to liczę i od razu aż chce mi się pracować!

Dodajmy „Nie narzekaj!" jako jedenaste przykazanie, dlatego że narzekanie jest niepotrzebnym zwracaniem uwagi na złe rzeczy dziejące się w naszym życiu. Lepiej skoncentrować się na rzeczach dobrych!