Pytanie to zadał jeden z czytelników bloga, więc pozwolę sobie na nie pokrótce odpowiedzieć.
Dla osób, które nie wiedzą – reinkarnacja jest to tzw. wędrówka dusz. Doktryna ta mówi o tym, że dusze są nieśmiertelne, a my w kolejnym wcieleniu możemy stać się kotem, psem, słoniem, a nawet kwiatem.
Doktryna ta jest podstawą buddyzmu i hinduizmu, a dla chrześcijan?
Jak się okazuje, ewangelie apokryficzne (nieuznawane przez Kościół) wskazywały na to, że na początku chrześcijaństwa ludzie wierzyli w reinkarnację. Jednak po Soborze w Konstantynopolu w 553 r. Kościół stanowczo ją odrzucił.
Przez współczesnych chrześcijan reinkarnacja jest często mylona z tzw. preegzystencją dusz, która mówi o tym, że dusza ludzka pochodzi od Boga i istnieje przed poczęciem. Ale dochodzi tutaj do pewnego rodzaju absurdu, że Bóg już dużo wcześniej musiałby stworzyć jakąś liczbę dusz, które miały zostać rozgospodarowane pomiędzy ludzi, a to jest dość wątpliwe.
Dlatego mimo że nie wierzę w koncept reinkarnacji, jest to bardzo fascynujący koncept. Przypomina mi on o tym, że na świecie szacunek należy się nie tylko ludziom posiadającym dusze, ale także zwierzętom, roślinom i wszystkiemu, w co Bóg tchnął życie!
Hmm. Ciekawe. ale dla mnie chyba preegzystencja dusz jest wlasnie czyms wspanialym. Bo fajnie pomyslec, ze przyszlismy od Boga i wrocimy do niego.
OdpowiedzUsuńA czy to nie jest tak,że kwiatem lub muchą odpowiedzi się ten kto zebrał karmę?
OdpowiedzUsuńWtedy starczy dusz dla wszystkich
Złe postępowanie karą w przyszłym życiu??
Zgadzam sie z Tobą na tym polega reinkarnacja. Natomiast chrześcijanie wierzą w niebo i w piekło. Tym różnią się religie. Dla mnie nie ma powrotu na Ziemię, ewentualnie jako Duch :-).
OdpowiedzUsuń